adv.

ԱՆՄԱՀ ԱՆՄԱՀՍ. ԱՆՄԱՀԱԲԱՐ. որ եւ ԱՆՄԱՀԱՊԷՍ. ἁθανάτως. immortaliter, ἁθάνατα. aeternum, immortali (labore etc). Առանց մեռանելոյ. իբրեւ անմահ. յաւիտեան.

Ի թարթափել ական շնացայ, եւ անմահ տանջիմ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 37։)

Յաղագս վայրկենի վայելելոյ ի մեղսն անմա՛հս տանջիմ. (Բրս. մկրտ.։)

Անմահաբար եւ մահկանացուացս սեռ ըստ անմահիցն կալցին զգործ եւ զիշխանութիւն. (Շ. ատեն.։)

Զի՞նչ է պատուասիրութիւն չարին, ուստի այսպէս անմահաբար տաժանիմք. (Առ որս. ՟Ժ՟Բ։)